بررسی تاثیر روش‌های تامین مالی بر بازده آتی سهام

در این پژوهش تاثیر روش‌های مختلف تامین مالی و نحوه‌ی مصرف عواید حاصل از این روش‌ها بر بازده آتی سهام، بررسی شده است. در ادبیات مالی، در ارتباط با تاثیر روش‌های مختلف تامین مالی خارجی بر بازده آتی سهام، دو فرضیه‌ی « قیمت گذاری نادرست اوراق بهادار» و «سرمایه گذاری بیش از حد»، مطرح شده است. بر اساس این فرضیات، روش‌های مختلف تامین مالی خارجی بر بازده آتی سهام، تاثیری منفی دارند. همچنین، بر اساس فرضیه‌ی سرمایه گذاری بیش از حد، رابطه‌ی منفی بین مبادلات تامین مالی و بازده آتی سهام، زمانی به حداکثر می‌رسد که عواید حاصل از این روش‌ها در فعالیت‌های عملیاتی، سرمایه‌گذاری شوند. علاوه بر این، به دلیل هزینه‌های مبادلاتی و عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و سرمایه‌گذاران برون سازمانی شرکت، هزینه‌ی منابع مالی داخلی باید کم‌تر از هزینه‌ی منابع مالی خارجی باشد. بنابراین، انتظار می‌رود بین نسبت تامین مالی داخلی به تامین مالی خارجی و بازده آتی سهام، رابطه‌ی مثبت وجود داشته باشد. همچنین، این رابطه در شرکت‌های با رشد زیاد، قوی‌تر از شرکت‌های با رشد کم باشد؛ زیرا در این شرکت‌ها، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و سرمایه گذاران راجع به فرصت‌های سرمایه گذاری بیش‌تر است. داده‌های این تحقیق، از 65 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره‌ی زمانی 1385-1378 به دست آمده و آزمون‌ها به روش داده‌های ترکیبی و مقطعی انجام شده است. یافته‌ها دلالت بر آن دارد که رابطه‌ی بین خالص تغییر در تامین مالی کل، خالص تغییر در تامین مالی خارجی و تغییر در خالص دارایی‌های عملیاتی تامین شده از محل منابع مالی داخلی با بازده غیرعادی انباشته‌ی سهام، معنادار است؛ ولی بر خلاف پیش بینی، مثبت است. علاوه براین، رابطه‌ی بین نسبت تامین مالی داخلی به تامین مالی خارجی و بازده غیرعادی انباشته‌ی سهام، در شرکت‌های با رشد زیاد ، قوی‌تر از شرکت‌های با رشد کم است. همچنین، بر اساس داده‌های مقطعی رابطه بین خالص تغییر در تامین مالی داخلی و تغییر در خالص دارایی‌های عملیاتی تامین شده از محل منابع مالی داخلی با بازده غیرعادی انباشته‌ی سهام، مثبت و معنی‌دار است.